BUGÜNLER

10. Yıl başlıklı yazımı bitirdim ve mesajlarıma bakmaya başladım. Aşağıdaki mesajı göndermiş arkadaşım. Paylaşayım istedim.


Bugünler...

Kalitemiz ARTTI, keyfimiz AZALDI.
Daha BÜYÜK evlerde ama daha KÜÇÜK ailelerle yaşıyoruz.
Konforumuz ARTTI ama zamanımız DARALDI.
Diplomamız BOL ama sağduyumuz AZ.
Uzmanlıklar ARTTI ama sorunlar ÇOĞALDI.
İlaçlar ÇOĞALDI ama hastalıklar ARTTI.
Sorumsuzca para HARCIYORUZ ama az GÜLÜYORUZ.
Trafikte cok HIZLIYIZ ama çabuk PARLIYORUZ.
Aksam geç YATIYOR, sabah yorgun KALKIYORUZ.
Az kitap OKUYOR, çok televizyon SEYREDİYORUZ.
Varlıgımızı ARTTIRDIK ama değerlerimizi YİTİRDİK.
ÇOK konusuyor ama AZ gönül veriyor ve BOL yalan söylüyoruz.
Para kazanmayı ÖĞRENDİK ama yuva kurmayı BECEREMEDİK.
Hayata yillar EKLEDİK, yıllara hayat KATAMADIK.
Aya kadar gidip donmeyi BİLİYORUZ ama komsumuza uğramak icin karsıya GECMİYORUZ.
Uzaya ULAŞTIK ama ruhun derinliklerine GİTMİYORUZ.
Havayı TEMİZLEDİK ama ruhları KİRLETTİK.
Atomu PARCALADIK, önyargılarımızı YIKAMADIK.
Çok YAZIYOR ama az GELİŞİYORUZ.
Daha çok plan YAPIYOR ama daha az sonuç ALIYORUZ.
ACELE etmeyi öğrendik ama SABIRLI olmayı asla.
Gelirimiz ARTTI, karakterimiz ZAYIFLADI.
Tanıdıklar ÇOĞALDI ama dostlar EKSİLDİ.
Çabalar ARTTI ama mutluluklar AZALDI.
Bilgisayar ağlari KURUYORUZ, bilgi otoyollari YARATIYORUZ ama kendi aramizda iletişimde ZORLANIYORUZ.
"DUNYA BARIŞI" diyoruz, öte yandan durmaksızın SİLAHLANIYORUZ!
Daha MUTLU olmak icin, "SOMURTARAK" calisiriz.

Bugünler...

Eve çift maaşin girdigi, ama çiftlerin boşandıgı,
Kısa seyahatlerin, Kağit mendil gibi ilişkilerin,
Yika çik gönüllerin, Tek geceliklerin,
Kilo dertlerinin ve her derde çare vitaminlerin,
Vitrinlerin, Tribünlerin dolu ama gönüllerin BOŞ OLDUĞU GÜNLER...