Elektronik cihazlar ve sanal ortamdan uzak 18 gün geçirdim. Herşey ilk günlerdeki gibi basitti.En üst teknoloji makinalar, yani mekanik. Ve yaşam yine hızlı bir şekilde, hem de sadece fiziksel yorgunlukla geçiyordu.
Kilometrelerce yürüdük, saatlerce ayakta durduk, toprağa oturduk, yağmur altında bekledik. Cep telefonu çok az aklımıza geldi, uyku internete girmekten çok daha değerliydi. Yinede bir bağımlılık oluşmuştu teknolojiye; kolumdaki sayısal özellikli saate bakıp, tarihi, alarmı v.s. ile oynamaktan alamadım kendimi. Garip bir haz verdi bu kısa süreli kurcalamalar; madde bağımlılarına benzer bir yanı vardı bu teknolojiye bağımlılığın. 18 günde azaldı ama bitmedi bağımlılık.
Tamamen kopmadan başarmak gerekiyor bağımsızlığı sanırım. Yani sahip olduğumuz doğal yaşam içerisinde işimizi kolaylaştıracak ama işin yapısını değiştirmeyecek. Bizim yönettiğimiz bir araç olduğu sürece sorun yaratmayacaktır teknoloji.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder